Η κινητήριος δύναμη όλων των ταινιών βρίσκεται πίσω από την καλλιτεχνική ματιά των σκηνοθετών τους. Είναι εκείνοι που φαντάζονται την πραγμάτωση ενός σεναρίου, ελέγχουν τις καλλιτεχνικές πτυχές του έργου και καθοδηγούν το τεχνικό συνεργείο και τους ηθοποιούς. Αναπτύσσουν ένα όραμα και αποφασίζουν πώς πρέπει να δείχνει και τί θα πρέπει να αποκομίσει το κοινό από αυτό. Κατά κάποιο τρόπο, είναι οι κύριοι αφηγητές μιας ιστορίας.
Πασίγνωστοι, απλώς γνωστοί ή άγνωστοι στο ευρύ κοινό, σπουδαγμένοι, με καριέρες συχνά ακαδημαϊκές, ή εμπειροτέχνες, άλλοτε ηθοποιοί που μεταπήδησαν στην σκηνοθεσία, ή παρέμειναν και στον χώρο της υποκριτικής, οι σκηνοθέτες παραμένουν ο θεμέλιος λίθος, που πάνω του οικοδομήθηκε το σινεμά & το θέατρο.Ο ελληνικός κινηματογράφος, ως γνήσιο τέκνο του ευρωπαϊκού, επηρεάζεται από τα συνηπειρωτικά είδη και δηλώνει τον θαυμασμό του γι' αυτά.
Στο παρόν αφιέρωμα, νέοι αλλά και καταξιωμένοι έλληνες σκηνοθέτες, προτείνουν και προλογίζουν τις δικές τους αγαπημένες ευρωπαίκες ταινίες και τους δημιουργούς τους.

Ο Δήμος Αβδελιώδης, είναι ο δημιουργός εκείνος που ποτέ δεν αντιμετώπισε την τέχνη ως επάγγελμα. Ενδιαφέρεται για το αρχέτυπο και τείνει σε αυτό ψάχνοντας την αλήθεια ή, έστω, τα σωστά κριτήρια. Σπούδασε φιλοσοφία, παρακολούθησε υποκριτική, δίδαξε κινηματογράφο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου και παραμένει σκηνοθέτης & σεναριογράφος. 'Εχει στην κατοχή του βραβείο FIPRESCI και τα έργα του έχουν διακριθεί σε διάφορα φεστιβάλ ανά τον κόσμο, Κάννες, Βερολίνο, Δράμα, Νέο Δελχί, Θεσσαλονίκη. Προτείνει το "La regle du jeu" του Jean Renoir, γιατί είναι αλησμόνητο εξαιτίας του οίστρου, του ενθουσιώδους παραληρήματος, και παράλληλα της γλυκόπικρης τραγικής ειρωνείας, που διατρέχει πηγαία και αφοπλιστικα την ταινία.

Ο Αλέξανδρος Αβρανάς, ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Αποφοίτησε, αλλά τελικά τον κέρδισε το Βερολίνο. Για την πρώτη του ταινία, "Without", κέρδισε επτά βραβεία στο 49ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης και προτάθηκε για το βραβείο σκηνοθεσίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μιλάνου. Για την ταινία του "Miss Violence", έφυγε με τέσσερα βραβεία από το Φεστιβάλ της Βενετίας το 2013, τα δύο είναι τα πιο σημαντικά που έχει λάβει ελληνική ταινία εδώ και χρόνια στη συγκεκριμένη διοργάνωση. Προτείνει το "Salo" του Pier Paolo Pasolini, θαυμάζοντας την τόλμη του γι' αυτό το έργο τέχνης που δεν έχει λειανθεί, από ένα βαθιά σκεπτόμενο άνθρωπο, με πολιτική θέση στα πράγματα.

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου στην Αθήνα, και παρακολούθησε μαθήματα κινηματογράφου στο ινστιτούτο Φιλμολογίας της Σορβόνης. Από το 1974 σκηνοθετεί, με ξεχωριστό αφηγηματικό στυλ. Φανατικός πολέμιος του ρεαλισμού, διανύει στις ταινίες του παράξενες, γεναιόδωρες διαδρομές. Οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε διεθνή φεστιβάλ και έχουν τιμηθεί με σημαντικές διακρίσεις (Χρυσή Λεοπάρδαλη στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο, βραβείο FIPRESCI κ.ά.). Προτείνει την καλύτερη για εκείνον ταινία στην καρίερα του Jacques Demy, τη "Lola", εντυπωσιασμένος από την κομψότητα που η ταινία αντιπαραθέτει στην απελπισία. Για εκείνον, είναι το αίνιγμα της τέχνης που έκανε το θαύμα του ακόμα μία φορά.

Ο Δημήτρης Παναγιωτάτος, είναι συγγραφέας, σκηνοθέτης και θεωρητικός του κινηματογράφου. Σπούδασε κινηματογράφο στο Παρίσι, έγραψε βιβλία, άρθρα, μελέτες και υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής
Ακαδημίας Κινηματογράφου. Γοητεύθηκε από το θρίλερ, το φιλμ νουάρ, το φανταστικό, την επιστημονική φαντασία, είδη σπάνια στον ελληνικό κινηματογράφο, κι όμως πολύ ελληνικά, όπως πιστεύει, τα οποία αναμειγνύει στις ταινίες του με έναν ιδιόμορφο ερωτισμό. Με πολλές διακρίσεις και υποψηφιότητες στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Σαν Σεμπαστιάν, Βαρκελώνη, Μόντρεαλ, Ν. Υόρκη, Παρίσι, Αλεξάνδρεια κ.α.). Προτείνει το ψυχολογικό θρίλερ "Tras el crystal", την πρώτη μεγάλη μήκους ταινία του Agustí Villaronga, που τον στοίχειωσε και τον σόκαρε όταν του υπενθύμισε την τρομακτική αλήθεια του.

Ο Γιάννης Οικονομίδης ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει νομικά, αλλά στο τρίτο έτος εγκατέλειψε τη Νομική και ξεκίνησε σπουδές κινηματογράφου. Οι ταινίες του είναι γροθιά στο στομάχι και αποτελούν εξαιρετικό δείγμα σαρκαστικής και καταγγελτικής κινηματογραφίας. 'Εχει στην κατοχή του διακρίσεις από το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας, βραβείο της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, Βραβείο Καλύτερης Ελληνικής Ταινίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και στην Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, βραβεία Σκηνοθεσίας, Σεναρίου και συμμετοχή στις Κάννες. Προτείνει το "The Death of Mr.Lazaresku" του Cristi Puiu, γιατί είναι η ταινία που τον εμβόλισε. Ένα από τα λίγα έργα τέχνης που τον μετατόπισαν και τον έκαναν να βιώσει τόσο έντονα θυμό και παράπονο.

Ο Δημήτρης Αθανίτης με σπουδές Αρχιτεκτονικής στο βιογραφικό του, δεν είναι καθόλου παράξενο που επαναφέρει σταθερά στο έργο του τις πολλαπλές όψεις της Αθήνας. Η πρώτη ταινία του κέρδισε δύο διακρίσεις στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ενώ η δεύτερη ταινία του ήταν υποψήφια για τον Χρυσό Αλέξανδρο και κέρδισε το Βραβείο Ερμηνείας. Ο πρώτος γενικός γραμματέας -και ιδρυτικό μέλος- της Ελληνικής Ακαδημίας του Κινηματογράφου αγαπά την άποψη, το στυλ και την οικονομία χρόνου και αντιπαθεί το πομπώδες, το δήθεν και το αναμάσημα των κλισέ. Προτείνει το "The State of Things" του Wim Wenders, γοητευμένος από τις ασπρόμαυρες εικόνες της, από το μοναδικό ταξίδι της στα κινηματογραφικά είδη και από την απόπειρα της για συνολική επανατοποθέτηση του σινεμά και της θέσης των δημιουργών του.

Ο Γιάννης Σακαρίδης σπούδασε Φωτογραφία, Ιστορία Τέχνης και Κινηματογράφο στο Λονδίνο. Γύρισε ντοκιμαντέρ για το BBC, ταινίες μικρού μήκους και συμμετείχε σε 14 παραγωγές. Τιμήθηκε με Ειδική Μνεία στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας στη Θεσσαλονίκη, με το Ειδικό βραβείο της Επιτροπής και το βραβείο Καλύτερης Μουσικής του 29ου Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας και το πρώτο βραβείο στο 4ο Crossroads Co-production Forum στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και είχε μια απίστευτη φεστιβαλική διαδρομή από το Τορόντο στην Κορέα, στο Σάο Πάολο για να φτάσει επίσης σε πολλές ευρωπαϊκές διοργανώσεις, και στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Προτείνει το "My Name is Joe" του Ken Loach, μια ταινία με έντονο το κωμικοτραγικό στοιχείο, βαθιά συναισθηματική και συγκινητική, φτιαγμένη με πάθος και μαεστρία από τον σκηνοθέτη της.

Ο Βασίλης Μαζωμένος έχει δώσει διαλέξεις, συμμετείχε και διεύθυνε ημερίδες και συνέδρια για τον κινηματογράφο, ασχολήθηκε με την διδασκαλία του. Έχει διατελέσει μέλος διεθνών κριτικών επιτροπών σε κινηματογραφικά φεστιβάλ, καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Καλαμάτας και αντιπρόεδρος στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Είναι σκηνοθέτης, σεναριογράφος, συγγραφέας και παραγωγός ταινιών, μέλος της Ευρωπαϊκής και της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Έχει πάμπολλες υποψηφιότητες για βραβείο καλύτερης ταινίας διεθνώς, κρατικά βραβεία, ένα διεθνές βραβείο καριέρας (Fantasporto 2001), το ειδικό βραβείο της επιτροπής στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και βραβεία στο Λονδίνο και την Κύπρο. Προτείνει το "L' annee dernier a Marienbad" του Alain Resnais, την επιτομή του σύγχρονου κινηματογράφου, όπως την αποκαλεί. Ένα έργο που ξεπερνά τις διαστάσεις μιας ταινίας και γίνεται εμπειρία.

Εύα Μπουντούρη

Stairs (2014), 6', Fantasy

A man is late for work and his work place punishes him.

Written and Directed by Anastasia Baliou
Cast: Vasilis Georgosopoulos, Yiorgos Ziogalas
Produced by Vassilis Mazomenos
Cinematography by Giannis Kostavaras
Film Editing by Giannis Kostavaras
Production Design by Vassilis Mazomenos
Sound design by George Ramantanis
Costume design by Graziella Roussou
Music by Master Heatwave

Where (2014), 12', Drama

When a young man is losing his job he has not too many choices.

Written and Directed by Vassilis Ntanis
Cast: Lambros Ktenavos, Dilo Ahmet, Mellie Economou
Produced by Vassilis Mazomenos
Cinematography by Antonis Kounellas
Film Editing by Thanos K.
Production Design by Vassilis Mazomenos
Sound Design by George Ramantanis

Γαλλία/France, Ιταλία/Italy, 1961, μ/α/b&w
Σκην./Dir. - Σεν./Scr.: Jacques Demy. Φωτ./Cin.: Raoul Coutard. Μοντ./Ed.: Anne-Marie Cotret. Μουσ./Mus.: Michel Legrand. Ηθ./Cast: Anouk Aimée, Marc Michel, Jacques Harden. Παρ./Prod.: Rome Paris Films. Διαν./Dist.: Filmtrade. Διάρκεια/Dur.: 90΄.

Roland, with no job and prospects, meets his former girlfriend Cecile and finds that he is still in love with her. She uses the name Lola while dancing at a cabaret to provide the necessary to her son. The love is not mutual. Although he is aware of madam's Desnoyer interest, Roland feels it's time to leave France.

Γαλλία/France, 1939 μ/α/b&w
Σκην./Dir.: Jean Renoir. Σεν./Scr.: Jean Renoir, Carl Koch. Φωτ./Cin.: Jean-Paul Alphen, Jean Bachelet, Jacques Lemare, Alain Renoir. Μοντ./Ed.: Marthe Huguet, Marguerite Renoir. Μουσ./Mus.: Joseph Kosma. Ηθ./Cast: Nora Gregor, Paulette Dubost, Mila Parély. Παρ./Prod.: Nouvelles Éditions de Films (NEF). Διαν./Dist.: Carousel Films. Διάρκεια/Dur.: 110΄.

The daring pilot Zirie claims to be unhappy and distressed because his beloved Christine, is not among those who wait for him. She is married to a flirtatious marquess collector of musical boxes. In the countryside, in the tower of the marquis, where a small crowd gathered bourgeois hunting among the guests will find the love pilot and a bosom friend.

Ρουμανία/Rumania, 2005, εγχ./col.
Σκην./Dir.: Cristi Puiu. Σεν./Scr.: Cristi Puiu, Razvan Radulescu. Φωτ./Cin.: Oleg Mutu, Andrei Butica. Μοντ./Ed.: Dana Bunescu. Μουσ./Mus.: Andreea Paduraru. Ηθ./Cast: Ion Fiscuteanu, Luminita Gheorghiu, Doru Ana. Παρ./Prod.: Mandragora. Διαν./Dist.: AMA Films. Διάρκεια/Dur.: 150΄.

Mr. Lazarescu, a 63 year old lonely man calls the ambulance. When it arrives, the paramedic decides he should take him to the hospital but they decide to send him to another hospital and then yet another... As the night unfolds and they can't find a hospital for Mr. Lazarescu, his health starts to deteriorate fast.

Ισπανία/Spain, Αγγλία/Uk, Γερμανία/Germany, Ιταλία/Italy, Γαλλία/France, 1998, εγχρ./col.
Σκην./Dir.: Ken Loach. Σεν./Scr.: Paul Laverty. Φωτ./Cin.: Barry Ackroyd. Μοντ./Ed.: Jonathan Morris. Μουσ./Mus.: George Fenton. Ηθ./Cast: Peter Mullan, Louise Goodall, Gary Lewis, Lorraine McIntosh. Παρ./Prod.: Alta Films, Arte, Channel Four Films. Διάρκεια/Dur.: 105΄.

A love story full of humour, passion and danger. The film explores the emotional struggles of Joe and Sarah amidst the drugs, prostitution and violence that condition their lives. No longer young, the couple carries baggage from the past so that tenderness is laced with the wariness of those bearing scars of previous emotional battles.

Ισπανία/Spain, 1986, εγχρ./col.
Σκην./Dir. - Σεν./Scr.: Agustí Villaronga. Φωτ./Cin.: Jaume Peracaula. Μοντ./Ed.: Raúl Román. Μουσ./Mus.: Javier Navarrete. Ηθ./Cast: Günter Meisner, David Sust, Marisa Paredes. Παρ./Prod.: T.E.M. Productores S.A.. Διάρκεια/Dur.: 110΄.

A former Nazi doctor Klaus tries unsuccessfully to commit suicide. His entire body is paralyzed and requires external care. He prompts his wife to hire a teenager, Angelo, who mysteriously appears at their house. It's revealed that Klaus was a pedophile torturer and Angelo has been a victim of his experiments. Coming out mentally disturbed from this ordeal, Angelo intends to implement to others the very morbid tactics that he suffered.

Γερμανία/Germany, Η.Π.Α./U.S.A., Πορτογαλία/Portugal, 1982, εγχρ./col.
Σκην./Dir.: Wim Wenders. Σεν./Scr.: Wim Wenders, Robert Kramer, Josh Wallace. Φωτ./Cin.: Henri Alekan, Fred Murphy, Martin Schäfer. Μοντ./Ed.: Jon Neuburger, Peter Przygodda, Barbara von Weitershausen. Μουσ./Mus.: Jim Jarmusch, Jürgen Knieper. Ηθ./Cast: Isabelle Weingarten, Rebecca Pauly, Jeffrey Kime. Παρ./Prod.: Artificial Eye, Gray City, Musidora Films. Διάρκεια/Dur.: 121΄.

A film crew in Portugal is shooting a science fiction film about surviving after the apocalypse on Earth, entitled "The Survivors". The shooting stops when the production dries up of resources and film. Then, the journey to find the film producer, who disappeared mysteriously, will begin.

(Nicije dete)

(Andelé)

Τσεχία/Czech Republic, 2014, εγχ./col.
Σκην./Dir.: Alice Nellis. Σεν./Scr.: Alice Nellis, Michal Viewegh(μυθιστόρημα/novel). Φωτ./Cin.: Matěj Cibulka. Μοντ./Ed.: Filip Issa. Μουσ./Mus.: Michal Novinski. Ηθ./Cast: Marián Labuda, Vojtěch Dyk, Vladimír Javorský, Eliška Křenková, Boleslav Polívka, Zuzana Bydžovská. Παρ./Prod.: IN Film Praha, Ceská Televize. Int. Sales: In Film Praha, Διάρκεια/Dur.: 97'.

The story focuses on a few intimate family members: a recently widowed young doctor; a school canteen cook and her son; a driving instructor, his wife, and their closest relatives. Angels - creatures that observe their lives- appear in the movie. They cannot interfere openly, they can try to nudge them towards a certain outcome. People can choose how they will live their lives. The angels are not supernatural beings - they are an attempt to understand others, to feel empathy and to understand what is good in humanity.

(Sadilishteto)

Βουλγαρία/Bulgaria, 2014, εγχρ./col.

Σκην./Dir.: Stephan Komandarev. Σεν./Scr.: Marin Damyanov, Stephan Komandarev, Emil Spahiyski. Φωτ./Cin.: Krasimir Andonov. Μοντ./Ed.: Nina Altaparmakova. Μουσ./Mus.: Stefan Valdobrev. Ηθ./Cast:  Predrag Manojlovic, Meto Jovanovski, Harry Anichkin. Παρ./Prod.: Argo Film, Neue Mediopolis Filmproduktion, Propeler Film. Διαν./Dist.: ΑΜΑ Films. Διάρκεια/Dur.: 107΄.

Ο Μίτιο και ο γιος του Βάσκο, ζουν σε μια φτωχή περιοχή στα σύνορα Βουλγαρίας-Τουρκίας-Ελλάδας. Ο Μίτιο έχει χάσει ό, τι σημαντικό είχε στη ζωή του, τη γυναίκα του, τη δουλειά του και την εμπιστοσύνη του γιου του. Για να τον ξανακερδίσει, θα πρέπει να βρει συγχώρεση και να πληρώσει για την αμαρτία που διέπραξε 25 χρόνια πριν.

(Blue Ruin)

ΗΠΑ/USA, 2013, εγχρ./col.

Σκην./Dir. - Σεν./Scr. - Φωτ./Cin.: Jeremy Saulnier. Μοντ./Ed.: Julia Bloch. Μουσ./Mus.: Brooke Blair, Will Blair. Ηθ./Cast: Macon Blair, Devin Ratray, Amy Hargreaves. Παρ./Prod.: The Lab of Madness, Film Science, Neighborhood Watch. Διαν./Dist.: WeirdWave. Διάρκεια/Dur.: 92΄.

Η ζωή ενός μυστηριώδους άντρα αναποδογυρίζει όταν επιστρέφει στο σπίτι των παιδικών του χρόνων για να πραγματοποιήσει ένα σχέδιο εκδίκησης. Αποδεικνύοντας όμως ότι είναι ερασιτέχνης δολοφόνος, θα καταλήξει σε μία σκληρή μάχη για να προστατέψει την αποξενωμένη οικογένειά του. 

UIP Award, Locarno Festival

by Cristina Picchi. Russia, 13', documentary-experimental.

A portrait of a season - a journey through North Russia and Siberia, through the feelings and thoughts of the people who have to cope with one of the world’s harshest climates; a reality where the boundary between life and death is so thin that it is sometimes almost non-existent, where civilization constantly both fights and embraces nature and its millenarian rules and rites. A reflection on life, on adaptation and on the immutable cycles of existence.

UIP Award, Grimstad Festival

by Myroslav Slaboshpytskiy. Ukraine, 25', fiction

Sergiy and Sveta live in Chernobyl. He is a truck-driver at a radioactive waste plant. She works at a radioactive decontamination station. Their work and life are dictated by one unchangeable rhythm with clockwork precision. But what sets this mechanism in motion - day by day?

UIP Award, Rotterdam Festival

by Omar Robert Hamilton. Palestine-Egypt-UK-Katar, 19', fiction.

He has returned to Palestine. On the fraught road through the country he relives the choice that sent him to America and the forces of history are now driving him home.

UIP Award, Sarajevo Festival

by Sergio Oksman. Spain, 26', documentary.

After appearing in the film ROSEMARY’S BABY by Roman Polanski, Elmer Modlin ran away with his family to a distant land where they lock themselves inside a dark apartment for thirty years.

UIP Award, Clermont-Ferrand Festival

by Petar Valchanov & Kristina Grozeva. Bulgaria, 30', fiction.

The old bachelor Gosho receives an offer from his rich cousin Joro to take care of Joro's luxurious penthouse while the latter is abroad. For the poor relative, still living with his mother and grandfather, this is the perfect opportunity to have some peace and quiet in luxury and richness. But as early as his second day in the apartment, the water metre reader arrives, performing her monthly inspection. Her visit turns out to be much more than just a simple water metre reading, but the most deceitful, most passionate, the funniest and the saddest love in the world.

UIP Award, Bristol Festival.

by Chee-Lan Chan & Len Rowles. UK, 20', fiction.

Earth's orbit. The distant future. Two star-crossed lovers overcome all probabilities and sacrifice everything they have in order to spend one perfect moment together.

UIP Award, Ghent Festival

by Luís Urbano & Sandro Aguilar. Portugal, 22', fiction.

Beautiful, truly Portuguese seascapes swept before my eyes. Tied up in these images was my youth, my paradise lost. The vast sea, the beach, the people, all waiting, all dying gently, sadly, beautifully. Life and death were being recorded here as a whole: death as a part of life, a cosmic change, a transformation.

UIP Award, Cork Festival

by Cathy Brady. Ireland/UK, 20', fiction.

A distraught woman doesn’t want to be disturbed, but the front doorbell keeps ringing and the caller won’t leave until she answers.

UIP Award, Berlin Festival

by Chema García Ibarra, Spain, 12', fiction.

They say that if you put your ear to the back of his neck, you can hear the Virgin talk.

UIP Award, Drama Festival

by Hu Wei. France/China, 15', fiction.

A young photographer and his assistant suggest to Tibetan nomads to photograph them. On diverse and more or less exotic backgrounds, families present themselves to the photographer. Through these shots, the photographer will weave unique links with each of the various villagers.

UIP Award, Venice Festival

by Bülent Öztürk. Belgium, 15', fiction.

22-year old Dilan pays for her forbidden love for a young man in a neighbouring village with her life. She has shamed the family and therefore must die at the hands of her own brothers. And as tradition will have it, the killing must be compensated.

UIP Award, Valladolid Festival

by Tom Van Avermaet. Belgium/France, 20', fiction.

Soldier Nathan Rijckx died during World War I. A strange collector imprisoned his shadow and gave him a new chance: a second life against 10,000 captured shadows. It is love that guides him, as his purpose is to meet Sarah again, the woman he fell in love with before he died. But when he discovers that she’s already in love with someone else, jealousy clouds his mind and pushes him towards a bitter decision, a decision not without consequences…

(Utóélet)

(Mange tes morts)

Aria is a 9 year-old girl who unwillingly finds herself living the violent separation of her parents, while drifted apart from her half-sisters. Her parents do not love her as much as she would like. Aria, pulled back and forth in the conflict between her father and her mother, rejected and pushed away, walks through the city with a striped bag and a black cat, touching the abyss and the tragedy and just trying to protect her innocence.

(Simindis kundzuli)

Γεωργία/Georgia, Γερμανία/Germany, Γαλλία/France, Τσεχία/Czech Republic, Καζακστάν/Kazakhstan, Ουγγαρία/Hungary, 2014, εγχ./col.
Σκην./Dir.: George Ovashvili. Σεν./Scr.: Nugzar Shataidze, George Ovashvili, Roelof Jan Minneboo. Φωτ./Cin.: Elemér Ragályi. Μοντ./Ed.: Sun-Min Kim. Mουσ./Mus: Josef Bardanashvili. Ηθ./Cast: Ilyas Salman, Mariam Buturishvili, Irakli Samushia. Παρ./Prod.: Alamdary Film, 42film, Arizona Productions, Axman Production, Kazakhfilm, Focusfox, George Ovashvili Production. Int. Sales: Pascale Ramonda, Διάρκεια/Dur.: 100'.

Κάθε άνοιξη το ποτάμι Ένγκουρι φέρνει εύφορο χώμα από τον Καύκασο μέχρι τις πεδιάδες της Αμπχαζίας, δημιουργώντας μικροσκοπικά νησιά, καταφύγια για την άγρια ​​ζωή, αλλά μερικές φορές και για τον άνθρωπο. Η ιστορία μας ξεκινά όταν ένας γέρος αγρότης, από την Αμπχαζία, φτάνει σε ένα από τα μικρά αυτά νησιά. Χτίζει μια καλύβα για τον ίδιο και την έφηβη εγγονή του, οργώνει τη γη και μαζί σπέρνουν καλαμπόκι. Καθώς η εγγονή του σταδιακά γίνεται γυναίκα, και το καλαμπόκι ωριμάζει, ο γέρος έρχεται αντιμέτωπος με τον αναπόφευκτο κύκλο της ζωής.

(Zwischen Welten)

(El ardor)

(Diplomatie)

(Zwei Leben)

Ελλάδα/Greece, 1967, μ/α/b&w
Σκην./Dir.: Δήμος Θέος/Dimos Theos. Σεν./Scr.: Δήμος Θέος/Dimos Theos, Κώστας Σφήκας/Kostas Sfikas. Φωτ./Cin.: Γιώργος Πανουσόπουλος/Giorgos Panousopoulos, Συράκος Δανάλης/Syrakos Danalis. Μοντ./Ed.: Βαγγέλης Σερντάρης/Vangelis Serntaris, Δήμος Θέος/Dimos Theos. Ηθ./Cast: Ανέστης Βλάχος/Anestis Vlachos, Κυριάκος Κατσουράκης/Kyriakos Katsourakis, Ελένη Θεοφίλου/Eleni Theofilou. Παρ./Prod.: Δήμος Θέος/Dimos Theos, Γιώργος Παπαλιός/Giorgos Papalios Διάρκεια/Dur.: 92΄.

The film is about the well-known "Polk case", involving the murder of the American journalist George Polk. He came to Greece to interview Markos Vafiadis and was found dead under mysterious circumstances. A Greek left-wing journalist, Aimos Vagenas, is arrested and accused of being involved in the murder. His guilt cannot be proven. Free, he starts investigating the murder for which he was accused. Meanwhile, the police pin the crime on someone else, the Jewish university student Zadik, who commits suicide while in jail. Vagenas locates and convinces some of the witnesses to testify.

Ελλάδα/Greece, 1974, εγχ./col.

Σκην./Dir.: Κώστας Φέρρης/Kostas Ferris. Σεν./Scr.: Κώστας Φέρρης/Kostas Ferris, Δήμος Θεός/Dimos Theos, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (Μυθιστόρημα)/Alexandros Papadiamantis (Novel). Φωτ./Cin.: Σταύρος Χασάπης/Stavros Chasapis. Μοντ./Ed.: Γιάννα Σπυροπούλου/Gianna Spyropoulou. Ηθ./Cast: Μαρία Αλκαίου/Maria Alkaiou, Φοίβος Ταξιάρχης/Foivos Taxiarchis, Δημήτρης Πουλικάκος/Dimitris Poulikakos. Παρ./Prod.: Μίλλυ Γρέγου/Milly Gregou, ΣΕΜΕΛΗ ΦΙΛΜΣ/SEMELI FILMS Διάρκεια/Dur.: 90΄.

Based on Alexandros Papadiamantis’ novella, the film tells the story of Frangoyiannou,  a poor woman, mother & grandmother. She kills female babies, 5 in total, thus killing herself - especially when she kills her granddaughter who was given her name-. Thus, she is ‘rebelling’ against the unjust fate that life and society reserved for her. This is her way of sparing children the inevitable suffering in life. Her mind is deranged, due to her troubled life. Being pursued by the police, she perishes in the sea.

(Yo Yo le millionaire)

Γαλλία/France, 1965, μ/α/b&w
Σκην./Dir.: Pierre Étaix. Σεν./Scr.: Pierre Étaix, Jean-Claude Carrière. Φωτ./Cin.: Jean Boffety. Μοντ./Ed.: Henri Lanoë. Μουσ./Mus.: Jean Paillaud. Ηθ./Cast: Claudine Auger, Pierre Étaix, Philippe Dionnet. Παρ./Prod.: C.A.P.A.C.. Διαν./Dist.: Filmtrade. Διάρκεια/Dur.: 92΄.

A man has everything: a palace, a lake, mechanical toys, a private troupe of entertaining musicians. He has it all - but love. When alone, he sits at a desk, looking at a photograph of a pretty girl. One day, the circus descended onto his palace, and he recognized the Amazon on the white horse - the girl in the photograph. The girl is now the mother of a small boy, Yo-Yo, who she thinks looks like the millionaire, even under a clown's make-up. The boy will spend some time in the palace, but soon he will leave. Time passes and one day Yo-Yo will be the owner of his father's palace, now in decay. Starting from scratch, he will rebuilt it, and be praised as a great artist, a filmmaker, a millionaire. Yet, something is amiss...

(Tant qu’on a la sante)

(Heureux anniversaire)

(7 días en La Habana)

(Yadon ilaheyya)

(Das Weisse Band)

(La Grande Illusion)

(La Grande Guerra)